Przejdź do treści

LWÓWEK ŚLĄSKI WYBRANY "MIASTEM DOBREGO ŻYCIA" WG POLSKIEGO INSTYTUTU EKONOMICZNEGO!

Lwówek z drona

   - Trzy dolnośląskie miasta: Lwówek Śląski, Strzegom i Twardogóra, na liście "Miast Dobrego Życia", opracowanej przez Polski Instytut Ekonomiczny! Naukowcy przez dwa lata badali ponad dwieście miast do 20 tys. mieszkańców. Brali pod uwagę między innymi sytuację finansową, bezpieczeństwo i warunki dla binzesu. Wybrali 63 miasta w Polsce, najbardziej przyjazne mieszkańcom - można było usłyszeć m.in. w wieczornym wydaniu "Faktów" TVP Wrocław. Cieszy nas ogromnie, że znależliśmy się w gronie wyróżnionych miast przyjaznych dla mieszkańców, zapewniających im dobre warunki życia, będących w dobrej sytuacji finansowej i mających przed sobą dobre perspektywy. Jesteśmy dumni, że trafiliśmy na podium! Lwówek Śląski jednym z trzech miast w województwie dolnośląskim, wybranych przez niezależne jury składające się z naukowców i wybitnych specjalistów.

Analizie poddano 48 czynników, w tym: 13 czynników społecznych, np. poziom bezpieczeństwa w mieście, przyrost naturalny, liczba inicjatyw obywatelskich; pięć technologicznych, np. poziom dostępności transportowej do i z miasta, poziom rozwoju technologii cyfrowej w mieście; 11 ekonomicznych, np. poziom współpracy władz miasta z biznesem, dostępność terenów inwestycyjnych; pięć ekologicznych, np. poziom świadomości ekologicznej mieszkańców, stan środowiska naturalnego w mieście; trzy polityczne, np. gotowość władz miasta do współpracy z innymi miastami; siedem odnoszących się do wartości, np. potrzeba kultywowania tradycji, identyfikowanie się mieszkańców z miastem; cztery prawne, np. plany zagospodarowania przestrzennego w mieście. 

Cechy miast dobrego życia: dobra sytuacja finansowa; zapewnienie mieszkańcom atrakcyjnych warunków życia; miasto zadbane i ładne, otwarte dla wszystkich, kultywujące tradycję, miasto dbające o środowisko naturalne, atrakcyjne dla turystów, przyjazne dla biznesu, będące ważnym ośrodkiem kultury i rekreacji w regionie oraz miasto z silną pozycją w regionie.

Przykłady zmiennych czynników branych pod uwagę w badaniu: w zakresie sytuacji mieszkaniowej: wartość wskaźnika określającego liczbę mieszkań na 1000 mieszkańców; w zakresie ekologii i ochrony środowiska przyrodniczego: udział ludności korzystającej z oczyszczalni, udział oczyszczalni z podwyższonym usuwaniem biogenów, średni poziom udziału korzystających z odpadów komunalnych, również zebranych selektywnie; wskaźnik udziału parków i zieleńców w powierzchni miasta; w obszarze kultury i turystyki poziom średniej w zakresie miejsc noclegowych.

Miasta dobrego życia: są lokalnymi ośrodkami wielofunkcyjnymi; charakteryzują się wysoką przedsiębiorczością, tzn., że mają najwyższy wskaźnik udziału osób prowadzących działalność na 1000 mieszkańców w wieku produkcyjnym oraz najwyższy średni wskaźnik udziału firm kreatywnych w liczbie nowo zarejestrowanych; charakteryzują się korzystną sytuacją na rynku pracy, tzn. że mają najwyższy średni wskaźnik pracujących na 1000 osób; wyróżniają się wysokim poziomem ochrony środowiska; wyróżniają się korzystnymi wskaźnikami w obszarze kultury i turystyki.

Miasta dobrego życia obecnie: wysoko oceniają swoją pozycję w regionie, mają dobrą sytuację finansową i zapewniają mieszkańcom atrakcyjne warunki do życia, uważają się za przyjazne dla biznesu oraz za ważne ośrodki kultury i rekreacji w regionie.

Miasta dobrego życia w przyszłości: rozwój gospodarczy będzie wynikał przede wszystkim z przedsiębiorczości mieszkańców, ale może mu sprzyjać również wzrost nakładów inwestycyjnych w sektorze publicznym, nastąpi dalsza poprawa jakości życia w mieście hamująca odpływ i sprzyjająca napływowi mieszkańców.

Jak czytamy w "Weryfikacji scenariuszy rozwoju małych miast w perspektywie 2035 roku" - opracowanym przez Polski Instytut Ekonomiczny, "Miasta dobrego życia" to grupa małych ośrodków w sieci osadniczej kraju, które przed wybuchem pandemii relatywnie dobrze radziły sobie pod względem budowania podstaw dynamicznego rozwoju lokalnego. Miasta te, zwłaszcza w obszarach peryferyjnych, stały się miejscami wzrostu społeczno-ekonomicznego i transmiterami bodźców rozwojowych w lokalnej przestrzeni. Istotne dla harmonijnego rozwoju tych ośrodków było i jest utrzymanie równowagi między różnymi płaszczyznami rozwojowymi, gdyż tylko w ten sposób można zdynamizować procesy społeczno-ekonomiczne. Dlatego jako osie opisujące problemy rozwoju – swoiste dominanty przekształceń, wybraliśmy dwa główne czynniki: jeden stricte społeczny i drugi stricte ekonomiczny. Czynnik społeczny odpowiada – kluczowej dla dalszych przemian – kwestii potencjału ludnościowego oraz zrównoważonej struktury biologicznej i społeczno-demograficznej. Czynnik ekonomiczny jest natomiast związany z utrzymaniem wysokiego poziomu nakładów inwestycyjnych w mieście. Prognoza miast dotycząca możliwości realizacji poszczególnych tez pozwoliła określić prawdopodobieństwo zrealizowania scenariuszy rozwoju. Sytuację tę należy uznać za korzystną i dobrze rokującą dalszej dynamice rozwoju społeczno-ekonomicznego. Stabilność wizji rozwojowej i niezbędne elementy procesów przemian tworzą dobry klimat dla działalności samorządów i innych interesariuszy lokalnych układów.