
Lwówek Śląski
Nasza Gmina
Urząd Gminy
Dla mieszkańca
Kamery na żywo
Gospodarka odpadami
Gospodarka odpadami
Harmonogram odbierania odpadów
Zasady segregacji odpadów
Deklaracje, oświadczenia
PSZOK - Punkt Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych
Sanikom
Uchwały
Kto odbiera odpady komunalne
Osiągnięte poziomy recyklingu
Analiza stanu gospodarki odpadami
Zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny
Co zrobić z zużytym sprzętem elektrycznym i elektronicznym
Miejsce zagospodarowania odpadów
Rejestr działalności regulowanej w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości na terenie gminy i miasta Lwówek Śląski
Adresy punktów zbierania / zakładów przetwarzania odpadów folii, sznurka oraz opon powstających w gospodarstwach rolnych
Ewidencja udzielonych zezwoleń na prowadzenie opróżniania zbiorników bezodpływowych
Komunikaty
Turystyka
LWÓWECKIE LATO AGATOWE
Oświata
Filmy
Kontakt
Gaszów jest malowniczą wsią leżącą na uboczu od głównych szos, otoczoną zielenią lasów. Od początku swej historii, sięgającej XIV wieku, mała osada związana była z rycerskim majątkiem w sąsiedniej wsi Skała, dostarczając na dwór właściciela szereg produktów rolnych. Dodatkowo w średniowieczu, na północ od Gaszowa, próbowano poszukiwać złota, czego dowodem są zachowane w lasach stanowiska pogórnicze w formie lejowatych otworów. Jako, iż w Gaszowie nigdy nie wzniesiono kościoła, katolicy przez długie stulecia uczęszczali na Msze Święte do Chmielna. W późniejszym okresie powstała duża kaplica dla ewangelików (ob. w ruinie).
Pod koniec XVIII stulecia we wsi było osiem gospodarstw, w których żyły rodziny zamożnych kmieci. Kolejne domy zajmowało 23 zagrodników, uprawiających niewielkie areały oraz 4 chałupników, zajmujących się rękodziełem. W 1840 roku Gaszów – zwany wówczas Gehnsdorf – liczył czterdzieści domostw, wśród których większość związana była z rolnictwem, zaś osiem z rzemiosłem i handlem. Nowym źródłem dochodu stały się kamieniołomy piaskowca, po których dzisiaj pozostały dwa nieczynne wyrobiska. Na początku XX wieku we wsi działała mała szkoła ewangelicka oraz mała fabryka cegły Emila Wielanda (widoczne poniżej na przedwojennej pocztówce).
Po ostatniej wojnie Gaszów pozostał rolniczą wsią. Po częściowym wyludnieniu, odżył w ostatnich latach, dzięki nowym mieszkańcom, którzy remontują stare domy mające wyjątkowy klimat lub budują nowe, obok których tworzą piękne i kolorowe ogrody. W dawnym budynku handlowym Bruno Lindnera obecnie działa świetlica, obok której znajduje się drewniana altanka z murowanym grillem.
W Gaszowie zachowało się kilka budynków mieszkalnych i gospodarczych o konstrukcji murowano-szachulcowej oraz wzniesionych w miejscowego piaskowca pod koniec XIX wieku. Warto dodać, że w centralnym punkcie miejscowości, na poboczu drogi prowadzącej do Skały, miejscowa ludność ufundowała obelisk poświęcony ich bliskim, poległym na frontach I wojny światowej. Dziś w tym miejscu znajduje się duży drewniany krzyż, otoczony ładnym metalowym płotkiem i starymi drzewami. Po drugiej stronie ulicy znajduje się przystanek autobusowy i niezwykły „kamienny ogród”...
(C)